Dinle

Dinle! Elin kulağında olsun…
Her an çalabilirim kapını,
Geldim mi gitmek yok.
Şimdi yazı masanın ortağı var,
Ceketimi sandalyene attım,
Ateşli ateşli şiirini okuyorum.

Dinle! Elin kulağında olsun…
Her an ağlayabilirim,
Adımı mısralarında görünce.
Uzat elini, mendilinle
Dokun nemli gözlerime.
Yavaşça dokun çilli yüzüme…

Dinle! Bu çarpan kalbim işte!
Her an durabilir mutluluktan…
Kenetle öylesine sımsıkı,
Sona ermiş programlar gibi.
Kapa gözlerini, tut sımsıkı;
Gene kaçırmayasın filmin sonunu…
4 Kasım 2007

PAPATYA