Âşık Kalbim Üşüyor


Kafdağı’nı da gördüm diye övünen Şehzade’m,
O dağları gördün de söyle bana ne oldu?
Kanadına kırağı vurmuş kelebekler gibi;
Ahir ömründe açan soylu çiçeğin de soldu?

Dolunay her gece bize gülümserdi,
Gözlerimize doğan güneş “Merhaba!” derdi.
Seher yıldızı kaderimize el ederdi;
Bize nazar mı değdi, söyle bana ne oldu?

Gözlerime hüzün düştü için için ağlıyor,
Ebedî ışığını yitirmiş âşık kalbim üşüyor.
Geçit vermez kara dağlar yollarımızı kesmiş yine;
Hani Ayvaz’ın Köroğlu’suydun, söyle bana ne oldu?

Sevdiğimi gurbet akşamlarında bıraktım,
Bir saza tel diye gerilsem az gelir bana.
Bütün gemilerimi karşı kıyıda yaktım cayır cayır;
Umuduma Deli Dumrul kesildim de ne oldu?

Seninle senleşirdim, gökkuşağına tutunurdum,
Sensiz yedi renkten hiçbirinde yokum şimdi
Yüce dağlar ardında tutuklanmış umudum
Hani her gecenin bir sabahı vardı, ne oldu?

Şimdi kolum kanadım kırık, ruhum ıslak
Şiir miir yazmak gelmiyor içimden.
Sensiz yollardayım yeniden, kadere bak;
Bize nazar mı değdi, söyle bana ne oldu?
7 Ocak 2009

Oyhan Hasan Bıldırki

7 Ocak 2009 tarihinde Yakınmalar içinde yayınlandı. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin. Yorum yapın.

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.